١٢ سال پس از قتل ھای زنجيره ای

‏‎اما اين خاک ھنوز تازه است!

١٢ سال پس از قتل ھای زنجيره ای

جنايت ھا در خزان سال ١٣٧٧ در پی ھم اتفاق افتاد.

پروانه و داريوش فروھر در خانه‌شان به طرز فجيعی به قتل رسيدند. آن ھا را سلاخی کردند و

کشتند . .

شنبه اول آذر ١٣٧٧ ، پروانه و داريوش فروھر در خا نه شان به طرز فجيعی به قتل رسيدند. پنج شنبۀ

بعد جسد دکتر مجيد شريف نويسنده و مترجم معاصر در پزشکی قانونی شناسائی شد. يک ھفته پس از

آن، روز پنج شنبه ١٢ آذر، محمد مختاری نويسنده و شاعر و عضو جمع مشورتی کانون نويسندگان

ايران نا پد ید شد و ١٩ آذر جسدش با خط افتادگی روی گردن و جای ضربه ھا بر پيشانی و خراش ھا

بر مچ دست پيدا شد. ھمان روز که جسد محمد مختا ری را يافتند، محمد جعفر پوينده گم شد. او را روز

١٩ آذر ربودند و روزنامه ھا خبر پيدا شدن جسدش را روز ٢٣ آذر گزارش دادند.

از آن پس، ماشين قتل ھای زنجيره ای ھمچنان به انجام جناياتش ادامه داد و فعالين سياسی و فرھنگ

ورزان ديگری را در پی ھم کشت. ابراھيم زالزاده، احمد ميرعلايی، پيروز دوانی، غفار حسينی از

جمله اين جانباخته گان بودند. پيش از اين ھا نيز سعيدی سيرجانی را به خاطر زبان گويا و سر نترسش

به شکل ديگری کشتند.

اين کشتارھای وحشيانه واکنش مردم جامعه ما را برانگيخت و اعترا ضا ت بسياری در سطح داخل و

خارج کشور برپا شد و رژيم تبهکار جمھوری اسلامی را واداشت اقرار کند که ترورھا را اعضای

وزارت اطلاعات انجام داده اند.

با اين حال، ھمين رژيم، عليرغم جنايت ھائی که به آن ھا اعتراف داشت، حتی وکلای مدافع پرونده قتل

ھای زنجيره ای را به خاطر دفاع از حق خواھی خانواده جانباخته گان، سال ھا به زندان انداخت. اينک

پس از ١٢ سال، نه تنھا ھنوز خاک گور اين جانباختگان و فرھنگ ورزان خشک نشده؛ بلکه ھمچنان

خاک گورھای تا زهای برای قربانيان ديگر کنده می شود و جامعه ما پی در پی مورد ھجوم رژيم ديوانه

سر و تبهکار و جنايت پيشه ای ا ست که تا ريخ کمتر نظير آن را ديده است.

امروزه پس از خيزش عظيم مردم ايران برای مقابله با اين موج وحشت و بيداد ، دايره سرکوب و

جلوگيری از آزادی بيان به حدی رسيده است که جمھوری اسلامی ھم چنان در قبال وکلای حقوق

بشری که به دفاع از موکلين خود می پردازند آغاز به دور تا زه و وسيعی از دستگيری ھا کرده و در

حال حاضر وکلائی چون سارا باغبان، مريم کرباسی، کيان ارثی، و نسرين ستوده در بازداشت

نيروھای امنيتی و در زندانھای مخوف رژيم به سر می برند و وکلای ديگری چون محمد اوليا ئی فر،

خليل بھراميان، محمدعلی دادخواه و عبدالفتاح سلطانی در انتظار محاکمه ھستند و محمد سيف زاده نيز

در بيدادگاه رژيم به ٩ سال زندان محکوم شده است.

ھم اکنون زندان ھای حکومت اسلامی ايران، مملو از فعالين سياسی، روزنامه‌نگار ، وبلاگ نويس،

فعال عرصه ھای دانش جويی، کا رگری، زنان و ھم چنين اقليت ھای ملی و مذھبی است.

با گرامی داشت خاطره اين جانباخته گان، در دفاع از آزادی انديشه و

بيان، در دفاع از حق مردم ايران برای يک زندگی انسانی و در دفاع از وکلای زندانی شده، ھم چنين

برای آزادی ھمه زندانيان سياسی و لغو ھرگونه شکنجه روحی و جسمی و اعدام و سنگسار و شلاق،

صدای اعتراض مردم ايران را به گوش مردم آزاده خواه جھان می‌رسانیم و از ھمه نيروھای آزادیخواه می

خواھیم که در افشای جنايتھای رژيم جمھور اسلامی و به عقب نشينی وادار کردن اين حکومت، مردم

ايران را برای رسيدن به يک زندگی انسانی و فارغ از ھرگونه ستم يا ری کنند.

ساز مان همبستگی ملی جو انان ایران(انگلستان)شاخه سوئد

ارین میر ذلفقاری از سو ئد